Brama Młyńska w Stargardzie

Jest to jedna z czterech średniowiecznych bram miasta. Brama Młyńska jest bardzo unikatowym zabytkiem w Europie ze względu na swoją funkcję, która pełniła w średniowieczu, ale również przez swoją wyjątkową architekturę. Łącznie z kolegiatą Mariacką i pozostałymi murami obronnymi została uznana w 2010 roku za pomnik historii.

Jest to zdecydowanie jedna z najbardziej charakterystycznych budowli tego miasta. Prawdopodobnie została wybudowana w pierwszej połowie XV wieku. Co ciekawe, rysunek bramy został umieszczony na dawnych pieczęciach i starym herbie miasta. Herb ten był w użytku jeszcze w XX wieku. Nazwa tej bramy pochodzi od młyna, który został wzniesiony na Kanale Młyńskim w latach 1240-1268.

Obiekt ten miał pełnić funkcje kontrolne. Co więcej, brama była uprawniona do pobierania myta za przewóz towarów na rzece. Natomiast w czasach PRL-u znajdował się tutaj punkt informacyjny Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Później była to siedziba Stargardzkiego Stowarzyszenia Miłośników Sztuk Plastycznych Brama. Dzisiaj jednak Brama Młyńska jest siedzibą Stargardzkiego Bractwa Rycerskiego „GRYF”. Bractwo przejęło bramę w 2007 roku w wyniku przeprowadzonego konkursu. Warto wspomnieć o tym, że w latach 2008-2010 przeprowadzono tam kapitalny remont, pierwszy od 70 lat.

Brama była wybudowana na podstawie prostokąta. Jest to dwukondygnacyjna budowla z cegły. Usytuowana jest na Kanale Młyńskim, a szerokość przepływu wynosi około 6 metrów. Brama posiada dwie ośmioboczne wieże o wysokości 28 metrów. Od zewnątrz znajdują się dwa małe okienka strażnicze, a od strony miasta trzy. Elewacja murów jest udekorowana dwiema blendami. Wzorowane były one na kształcie na kolegiacie NMP. Same wieże posiadają otwory strzelnicze i zębate wykończenia ścian z ceglanymi hełmami w kształcie ostrosłupów. Są one zakończone iglicami z kulami oraz gryfami. W XIX wieku brama służyła za areszt. Wtedy łuk przejazdu był zabudowywany ryglowanymi ścianami.